منابع مختلف رشد اقتصادی عبارتند از ‌افزایش توظیف  و استخدام، ذخائر (افزایش سرمایه یا نیروی کار)، افزایشلیاقت اقتصاد (افزایش بهره‌وری عوامل تولید), و استخدام ظرفیت‌ های احتمالی خالی در اقتصاد.

"توسعه اقتصادی" عبارتست از رشد همراه با افزایش ظرفیت‌های تولیدی اعم از ظرفیت‌های فیزیکی, انسانی و اجتماعی. در توسعه اقتصادی, رشد کمی تولید حاصل خواهد شد اما در کنار آن, نهادهای اجتماعی نیز متحول خواهند شد, ملاحظات  تغییر خواهد کرد, توان بهره‌ برداری از منابع موجود به صورت مستمر و پویا افزایش یافته, و هر روز ابتکار جدیدی انجام خواهد شد. بر علاوه می‌ توان گفت ترکیب تولید و سهم نسبی ذخائر نیز در پیشرفت تدریجی  تولید تغییر می‌کند. توسعه امری جامع در جامعه است و نمی‌ تواند تنها در یک بخش از آن اتفاق بیفتد. توسعه, حد و سرحد و سقف مشخصی ندارد بلکه بدلیل وابستگی آن به انسان, پدیده‌ای کیفی است (برخلاف رشد اقتصادی که کاملاً کمی است) که هیچ محدودیتی ندارد. 

توسعه اقتصادی دو هدف اصلی دارد:

افزایش ثروت و رفاه مردم جامعه (و ریشه‌ کنی فقر)

ایجاد اشتغال، که هر دوی این اهداف در زمینۀ عدالت اجتماعی است. نظر به توسعه اقتصادی در کشور های پیشرفته و کشور های کم انکشاف متفاوت است. در کشور های مترقی هدف اصلی افزایش رفاه و امکانات مردم است در حالیکه در کشورهای عقب‌مانده , بیشتر ریشه‌کنی فقر و افزایش عدالت اجتماعی مدنظر میباشد.